|
|
Obudowa labiryntowa (ang. Transmission-Line )
Zasada dzialania takiej obudowy jest podobna do obudowy z otworem ale zupełnie inna jest jej konstrukcja .
Tutaj rezonatorem nie jest tunel tylko rezonator który działa jak piszczałka organowa.
Falowód dostraja sie do czestotliwości rezonansowej głośnika i powinien miec 1/4 długosci fali dla częstotliwości rezonansu głośnika.
W tunelu oprocz reznansu dla częstotliwości podstawowej mogą powstawać inne rezonanse 3/4 λ , 5/4 λ , 7/4 λ itd.
Odbija to sie zafalowaniami na charakterystyce kolumny. Żeby temu zapobiec tunel wytłumia sie tak by stłumić wyższe rezonanse .
Materiał najgęściej umieszcza na końcu rury gdzie jest glośnik i coraz rzadziej w kierunku wylotu. Wytłumienie pozwala skrocić długośc
tunelu poniewaz spowalnia prędkość rozchodzenia się dźwięku.
Sama konstrukcja obudowy może wyglądać tak jak na rysunku, możliwe jest również inne poprowadzenie tunelu należy jednak
pamietac że na zagieciach moga powstawac niepotrzebne rezonanse. Przekrój kanału zmniejsza sie wraz z długością, na końcu wylotu powinien
mieć powierzchnie nie mniejszą jak ¼ powierzchni membrany głośnika .
W obliczeniach biorąc pod uwagę wytłumienie, prędkośc dźwieku można zmniejszyc do około 290 m/s.
Na podstawie Friedemann Hausdorf "Podręcznik budowy zestawów głośnikowych"
|
|
|
wstecz
